Morgennamiddag gaan we naar een muziektheatervoorstelling "ScattiWhatti".
Tekst en acteerspel en muziek zijn allemaal evenwaardig aanwezig.
Het is een scène-sur-scène voorstelling, dwz dat de kinderen op een kussentje op de scène zitten. De acteurs/ muzikanten staan dus niet op een podium, maar zijn vlakbij.
De titel "ScattiWhatti" verwijst naar scatten, zingen van woorden zonder betekenis, dat onder andere in jazzimprovisaties vaak gebruikt wordt.
ScattiWhatti is een troetelnaampje voor iemand die je graag ziet.
Enkele quotes uit de pers:
“ScattiWhatti is verfrissend muziektheater, dat meer dan zijn voorgangers de muziek zelf durft de laten spreken. Door de afwezigheid van verbaliteit en het zeer eenvoudige narratief is het als vanzelf de muziekpuls die de lichamen van de acteurs leidt. Groovy as hell.”
Evelyne Coussens in De Morgen
“ScattiWhatti is verfrissend muziektheater, dat meer dan zijn voorgangers de muziek zelf durft de laten spreken. Door de afwezigheid van verbaliteit en het zeer eenvoudige narratief is het als vanzelf de muziekpuls die de lichamen van de acteurs leidt. Groovy as hell.”
Evelyne Coussens in De Morgen
“ScattiWhatti prikkelt de jonge toeschouwers met dit muzikaal verbeeldend spel. De jazz slaat aan, ook bij de jonge toeschouwers! Mooi toch!”
Tuur Devens in De Bond
Tuur Devens in De Bond
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties worden eerst gelezen door juf Sofie voordat ze worden gepubliceerd...